Ankara Hayvanat Bahçesi (Atatürk Orman Çiftliği)

Hafta sonu hadi çocukları hayvanat bahçesine götürelim dedik. Çıktık geldik. Park yeri çoktan dolmuş, üzerine kaldırımlar da arabalar tarafından işgal edilmişti. Zar zor bir yer bulup park ettik. 

Kapıya yaklaştık ki bilet gişeleri kapatılmış, kontuarlar açılmış. İçeri girince duruma vakıf olduk. Aklıma geçenlerde haberlerde dinlediğim Ankara Büyükşehir Belediyesinin bahçeyi aldığına ilişkin bilgi geldi. Durum anlaşıldı. İçerisi daha önce görmediğim kadar kalabalıktı. Bahçe genel olarak bakımlı ve temizdi. Her yer yemyeşil. Hayvanlar için aynı şeyi söylemek isterdim ancak pek öyle değil. Hayvanlar bakımsız, pislikten kürklerinin renleri görünmüyor. Genellikle de oldukça açtılar. Bu durum üzücü.

Bu köpekbalığı görünümlü binanın öyküsü biraz acı. Eğer zamanında bitirilebilseydi Türkiye'nin ilk içinde gezilebilen akvaryumu olacaktı. Ancak bildiğim kadarıyla belediye her fırsatta yapımını engelledi ve yapılamadı. Şimdi tadilata almışlar eski akvaryum binasını belki bu defa bitirirler. Ama zaten Aqua Vega'da daha büyüğü açıldı. 

Doğrusu hayvanat bahçesi ama yıllardır önüne ket vurula vurula içeride öyle fazla bir hayvan görmeyi beklemeyin.

Tek zürafaya bu kadar çok ziyaretçi olması şaşırtıcı.

Üç beş kuş çeşidi içerisinde filamingolar ilginç.

 Bu çocuk bahçesi Hayvanat Bahçesinin içinde. Ben de 35-40 yıl önce aynı oyuncaklarla oynardım. Sanırım yakında bunları söküp daha modernlerini koyarlar. Ancak, anı olsun diye çocukken tepesine korka korka çıktığım oyuncak eski bir dost gibi burada kalsın bari.

Çocuk bahçesindeki bu garip merdivenlerin bir zamanlar burada ziyaretçileri dolaştıran filin sırtına çıkış için kullanılan merdivenler olduğunu bilen fazla kişi yoktur sanırım. 

Son sakini yıllar önce ölmüş olan fil barınağı öksüz kalmış. Bakalım Büyükşehir Belediyesi yeni hayvanlar mı getirecek, yoksa kalanların bakımsızlıktan birer birer terk-i diyar edişlerini mi öğreneceğiz.

Bilet gişesi, olmuş size zabıta karakolu. Personel harici oturmak yasak. Pazar günü olduğundan personel yok böylece oturan personeli göremedik. Sağ tarafta oturan personel değildi o nedenle kendisini fazla görüntülemedim. Ne mutlu bize.

Yıllardır, yok sit alanı (ki kısmen doğru, çevre tümülüs dolu), yok kıl, tüy diye bahçeye hemen hemen hiç bir ek yapılamamıştı. Yunus balıkları için başlanan havuz da yıllardır öyle orada durup duruyor.

 Üç beş kuruş alsaydınız da bari içerisinde daha çok hayvan olan bir bahçeyi ziyaret edebilseydi insanlar.

Siz de, "ne varmış, bir bakalım" diye düşünüyorsanız Ankara Hayvanat (hayvanlar demek) Bahçesi ziyaret saatleri 08.30 - 19.30.

El Yıkama Kimyasalı Ne?

Böyle şeyin yazısı mı olur? Ama insan şaşırıp kalıyor görünce.

Yer: Ankara, Bahçelievler BP benzinliği içindeki Burger King'in erkekler tuvaleti. Elimi yıkamaya meyledince üzerinde yazana büyülenmiş gibi kaldım. "H100 El Yıkama Kimyasalı". O ne be?

Standartlaşmaya, prosedürleri takip etmeye, bu derece tutku ile sarılmış işletmenin tuvaleti leş gibi sidik kokmasa rahatlayacağım. Ancak şuna bakın kimyasalla elimizi yıkatıyorlar! İnsan üç beş kuruş fazla verip sıvı sabun koyar tuvalete. :))

İşimi bitirip bir an önce çıktım pis kokan tuvaletten ama geriye aklımda ve telefonumda bu yazı kaldı.

Bilgisayar ve İnternet Nereden Nereye Geldi

Tamamen kendi bakış açımdan bir değerlendirmedir! (Ne de olsa burası benim blogum)

Bir kaç yıl içerisinde neler neler demode oldu?

Bilgisayar niyetine ilk gelenler Sinclair ZX Spectrum 48 ve Commodore 64'tü. Senelerce tahtlarını korudular.

Neler yapmadık ki onlarla? En son direkt halkbandı (27 Mhz, AM) üzerinden birbirimize program aktarıp çalıştırdığımızı hatırlıyorum (Tunç sen de hatırlıyor musun?). Ardından 80286'lı bilgisayarlar girdiler yaşantımıza. Kendi ekranları bile vardı, inanmazsınız! İşletim sistemleri üzerinde oyun bile oynanırdı. Gerçi monokrom, yani tek renkli (yeşil, turuncu artık şansınıza ne varsa) idiler ama televizyon bile renkli olalı fazla zaman geçmemişti o aralar. Tabi kimileri de deli gibi oyun oynadı bu cihazlarla. Ben pek oynayamadım, oyunlar fazla karmaşık geliyordu :)

Arada bir, iki başarılı deneme de görsek (Comodore Amiga gibi), PC'ler piyasayı kapıverdiler.

İlk PC'mi 1991 gibi edindim. Monokrom ekranlı 1 MB Ramli, 80 MB sabit diskli bir 80386-DX40 makineydi. Arkadaşlarımın firmasında toplamışlardı, geldiği gün güç kaynağı yandı. Sonra yıllarca DOS ile kullandım onu. Bir ara Windows 3.1 çıktı yükledim. Beğenmeyip burun kıvırdığımız Mac'in işletim sistemini ne kadar da güzel benzetmişlerdi. Norton Commander kullandık, dosya kopyalarken. Bir ara seri kablo lehimleyip bir tür ağ bile kurduk PC'ler arasında.

İşyerinde ilk modemi aldığımızda 1994'dü yanılmıyorsam. "BBS var" dediler bağlandık. İlk elektronik postamızı da onlar sayesinde alıp gönderdiğimizi hatırlıyorum. Böylece bizim son teknoloji bilgisayarlar haberleşme cihazına dönüşmeye başladılar.

Sonra İnternet'e bağlandı Türkiye dediler. Ucundan ucundan biz de bağlandık. Türkiye'nin yurt dışı çıkış hızı 64 kpbs idi. 128 kpbs'ye yükseldiğinde sevindik. Web tarayıcılar çıktığında da sevindik ama resimleri görmek çok yavaşlattığından uzun süre resimler kapalı kullandık tarayıcıları.

Servis sağlayıcı diye bir şeyler çıktı. İnternet erişimi satılmaya başlandı. O korkunç cızırtı sesleri ile bağlanmaya başladık.

Çevirmeli bağlantı nasıl bir ses çıkartıyordu diye merak ederseniz yukarıdaki videodan dinleyebilirsiniz.

Yıllarca çevire çevire kullandık bu İnternet'i. Önceleri 14.400 bps idi hızı, sonra 56 Kbps'ye kadar yükseldi. İyi de para ödedik bu bağlantılara emin olun.

Sonra Kablo İnternet ile tanıştık. Kafadan 64 Kpbs! Muhteşem bir hızdı. Üstelik devamlı bağlıydı. Böylece ilk sunucularımızı bile kurup test edebildik. Arada komşuların ağlarında ne var ne yok diye de bakmadık değil. Çünkü çok kolayca yapılabiliyordu. Sonra yarım yamalak özelleşti Kablo İnternet. Hızlar 3-4 kat artmıştı ki ne oldu bilinmez, görünmez bir el ne zamandır sürünmekte olan ADSL teknolojisini öne çıkardı. Hepimiz kapatıp kablo İnternet'leri geçiverdik. ADSL altyapısı halen tekel ve hızlarımız yerlerde sürünüyor.

2005-2007 gibi sosyal ağlar ile tanıştık. Türk kulanıcılar Facebook'u 2010'lu yıllarda delicesine kullanmaya başladı. Şimdilerde de Twitter pek revaçta.

İlk çıktığından beri Devletler İnternet'i kontrol etmeye çabaladılar. Bunun baskısını hiç olmadığı kadar 2010'lu yılarda hissetmeye başladık. Ayağa kalkıp yürüdük. Pek ciddiye almadılar ama hafif tırstıklarına da eminim.

Anladılar ki: İnternet ve Yeni Medya çok ciddi bir potansiyel'e sahip. Ya, işte böyle uyduruk Spectrum 48 ile başlayan macera kısa sayılabilecek bir sürede nerelere geldi?

Bakalım daha neler göreceğiz?

İlgi Çeken Blog Yazısı Nasıl Yazılır?

Ne yazsanız çok okuyucu çekersiniz?

Sanırım artık blog yazmanın eskisi kadar popüler olmadığının farkındasınızdır. Sosyal Medya'da Twitter gibi mikro blog siteleri zamanımızın çok ilgi çeken siteleri. Blog ilk meşhur olduğu dönemlerdeki çılgın çekiciliğini artık korumuyor. Yine de blog siteleri Yeni Medya'nın vazgeçilmezleri içerisinde yer alıyor.

İçerik oluşturmak önemli. Ancak siz de farkında olabilirsiniz, Google artık Blog sitelerine ne olursa olsun özgün içerik var diye bakmıyor. Google için daha çok, ilgi çeken ve işe yarayan içerik barındırmak önemli. Yani gerçekten aranan konularda bilgilendirici içerik varsa organik trafik alabilirsiniz.

Yazılar nasıl yazılmalı?

• Yazılar kısa olmalı. 
• İlginç olmalı. 
• Görsel içermeli.
• Düzgün bir dille, doğru yazılmış olmalı.
• Anlatımı yormayan, sohbet eder gibi olmalı.
• Günceli yakalamalı, uzun dönemde de işe yarayan unsurlar içermeli.
• Başlığı konu ile ilgili ve kısa olmalı (Arayanların aradığı sözcükler içermeli-"duvar kağıdı nasıl yapılır?" gibi).

Blogunuzda neler yazarsanız ilgi çeker?

• Güncel haberler (O an için ilgi çeker ama ya uzun dönemde (?) ).
• İncelemeler (Ürün, hizmet, mekan - bu da güncelliği bitince pek trafik çekmeyebilir (!) ).
• Başınızdan geçenler (Ustaca yazılırsa okuyan bulunur ama iyi olmalı) (Gezi, yaşadıklarınız, günlükleriniz).
• Nasıl Yapılır? (Bir şeyin nasıl yapılacağına ilişkin yazılar uzun dönemde ziyaretçi çeker) (Yemek, kendin yap, sorun nasıl çözülür türü yazılar).
• Hobileriniz (Elektronik, bahçe, marangozluk vs.).
• Bir istisna: Ünlü biri iseniz ne yazsanız okunur. O nedenle yukarıda yazanları fazla takmayabilirsiniz ;))

Mikro Blog ve Sosyal Medyadan Yardım Alın

Çok okunmak için başlatıcı etkiyi sosyal medya sitelerindeki takipcileriniz yapabilirler. Yazdıklarınızı okumak ve arkadaşları ile paylaşmak yolu ile sosyal medya dostlarınız yardımcınız olabilirler. Dozajında kullanmanız halinde işe yarayacaktır.

Blogunuzdan para kazanabilir misiniz?

Tabi ama önce iyi bir trafiğiniz olmalı (Adsense gibi programlardan yararlanabilirsiniz).

Bloggerlara destek veren sitelerden faydalanabilirsiniz (bumerang.hurriyet.com.tr). 

Android Telefonda Pil Tasarrufu İpuçları

Android telefonlar pek çok işe yarayabilirler. Ancak unutmamalı ki, çok iş, çok çalışan bir işlemci ve fazla dan tüketilen pil anlamına da gelir.

Google ürünü olan programlar bu durum bilinerek tasarlandığı için mümkün olan en az kaynağı kullanırlar. Gmail uygulaması buna bir örnektir.

Başka hesaplarınız olsa da hepsini Gmail üzerinden kullanmak veri aktarım miktarınızı azaltır. Yani her hesabunuz için pop istemciyi kullanarak hesaplarınızı sisteme eklemeyin. Öyle yaparsanız olur olmadık tüm maillerin içerikleri indirilir. Oysa Gmail ile istemediğiniz içerikleri indirmeden silebilirsiniz. Gmail'de tek sunucu kontrol edildiğinden daha az pil harcanır. Yeni hesap eklemek için bilgisayarınızda https://mail.google.com/mail/u/0/#settings/accounts adresini kullanabilirsiniz.

Facebook, Twitter, Forsquare vb. uygulamaları kullanıyorsanız, bilin ki gün içinde hesabınıza gelen tüm güncellemeler bu uygulamalar tarafından siz baksanız da bakmasanız da indirilecektir. Facebook'da 450'den çok arkadaşım var. Twitter'da da 800 civarında kişiyi takip ediyorum. Güncellemeleri açık bıraktığımda 2-3 günde yaklaşık 200 MB veri kullanmış oluyorum. Üstelik telefonun pili de inanılmaz bir hızla tükeniyor.

Bu arada söz konusu uygulamaların sistem kaynaklarını inanılmaz bir kıskançlıkla sömürdüklerini ve yavaş çalıştıklarını belirteyim. Telefon işlemcisi yavaşsa feci oluyor. Bir güncelleme görmek isterken telefonun başında uyuya kalabilirsiniz.

Diğer yandan akan verileri güncelleyeyim derken, telefonunuz yaptığınız diğer işlemleri gerçekleştiremeyebilir. Mesela telefon çalarken tüm çabanıza rağmen açamayabilirsiniz (şaka yapmıyorum).

En iyisi, tüm bu sitelere bağlanabilen ve siz istemeden güncelleme yapmayan bir uygulama kullanmak olabilir. Böylece sistem kaynaklarınız siz onları görmeseniz de tüketip duran uygulamaları da kaldırabilirsiniz.

Ben Tweetdeck kullanıyorum. Oldukça hızlı çalışıyor. Güncelleme ayarlarını da manuel (yani istediğim zaman güncelleme) şekilde değiştirdim. Böylece okumadığım zaman güncellemeleri indirip boşa İnternet kotamı yemiyor.

Artık, İnternet kotam parmaklarımın arasından dökülen kum taneleri gibi uçup gitmiyor. Telefonun pili ise bitmek bilmiyor. Daha ne isteyeyim?

Siz de deneyin.

Bir Nisan Bir İnsan, İki Nisan İki İnsan

Nasıl olmuş, hafızamda nasıl bu kadar yer etmiş başlıkta saçmalattığım "bir lisan bir insan, iki lisan iki lisan" sözü bilmiyorum ama neredeyse yarım asıra dayanmış yaşıma rağmen kafamda o kadar yer etmiş ki aklımdan bir türlü gitmiyor.

Aslında sözün kendisi de öyle uzun uzadıya düşünülüp söylenmiş değil bana kalırsa. Lisan öğrenince,  benliğinizde bir başka insan oluşuyormuş gibi abuk bir ifadesi de var. Aşırı yetenekli olup, İngilizceye ek birden fazla lisan öğrendin mi, mesela Fransızca ve İtalyanca. Otur kendi kendine King oyna, en az 2 saat güzel vakit geçirirsin gibi.

Lisan öğrenmek önemli. Ancak lisan ailesi farklı olduğundan mıdır, bilmiyorum batı dillerini öğrenmek zor geliyor. Belki Ural-Altay dil ailesinden bir başka dil öğretilse daha başarılı olacak çocuklarımız.

Sonuçta, bu aralar referans dil olduğundan İngilizce bilinmesi gereken bir dil. Benim öğrenme sürecim 70'li yıllarda ilkokulda başladı. Kurs vardı giderdim. Pek bir şey öğrendiğim söylenemez. Orta, lise deseniz, Devlet okulunda ama nispeten diğer okullara göre daha yoğun yabancı dil dersleri vardı. Zar zor geçtim. Öğrendim mi? Yok canım, o kadar yıl adam gibi dil öğretilse insan öğrenir. Bir ben değil kimse doğru dürüst öğrenmedi ki!

Türkiye'de lise mezunları şakır şakır konuşur (!) o öğretilen tüm yabancı dilleri. Geçenlerde Milli Eğitim Bakanının da açıkladığı gibi 10 yıl yabancı dil eğitimi veriliyor, kimse dil öğrenemiyor. Diğer derslerin ne kadar öğretilebildiğini düşünün. Ülkece, eğitim kalitemizi yerlerde süründürüp insan kaynağımızı savuruyoruz. Bir tür toplu intihar bu! Kötü eğitim kaçınılmaz olarak sonu hazırlıyor. Aileler bir çaba ile çocuklara ek dersler, dershane desteği ile iyi bir lise ve ardından üniversite eğitimi aldırmasa, durum daha da feci olacak. Bunu yapma imkanı olmayan ailelerin çocukları ise zeki olmadıkları için değil ama imkan sahibi olmadıklarından iyi eğitilmiyorlar. Zarar gören kim? Tüm Türkiye! Size de bu durum çok saçma gelmiyor mu?

Dönelim benim İngilizce macerama. Bir ara kablo TV yeni geldiği dönemde yabancı kanalları izleme şansım oldu. Sky diye bir İngiliz kanalı Uzay Yolu (Sky Trek) Next Generation oynatıyordu. Onu izleye izleye İngilizcem gelişir gibi oldu. En azından Çorum İngilizcesi değil de gerçek İngilizce konuşan birilerini anlamaya başlamak daha önce deneyimleyemediğim bir fırsattı.

Daha sonra, özel yabancı dil kurslarına gittim. Hocalar da yabancıydı. Programlarının iyiliğinden midir bilmem öğrenir gibi oldum İngilizceyi. Artık çat pat konuşabiliyordum. Ardından altyazılı filmleri büyük bir çaba gösterip yazıları olabildiğince okumadan seyrettim. Filmlerin büyük bölümünde konuyu kaçırıyordum :)) ama zamanla daha iyi anlamaya ve konuşmaya başladım denilebilir. Sanırım zamanla şarkıları da anlar hale geldim ki bence bir dilin öğrenilmesindeki şahika nokta budur. Düşünsenize bir, Türkçe olup ne söylendiğini anlamadığınız şarkılar yok mudur hiç? Diğer gösterge de yabancı dilde rüya görmenizdir bana sorarsanız. Rüyanızda yabancı dille konuşup anlaşıyorsanız olay bitmiştir.

O kadar yıl eğitime karşın hala ancak meram anlatabilecek kadar biliyorum İngilizceyi, okuduğumu fazla gotik ve ağdalı yazılmamışsa anlıyorum ama belki 2-4 yaşlarımda başlasaydım öğrenmeye daha iyi olurdu yabancı dilim.

İşte böyle, hala zaman zaman aklıma gelip, özellikle de Nisan ayı geldiğinde de kendimce saçmalattığım o özlü sözün bana hatırlattıkları bunlar. Garip mi? Evet garip. Ama insan da garip bir tür zaten.

Inkjet Kartuş Nasıl Doldurulur?

Hiç birimiz 50-100 sayfa yazdırdıktan sonra 40-50 lira verip yeni kartuş alacak kadar zengin değiliz.

En iyisi kartuşlarınızı doldurup canı çıkana kadar yeniden kullanmaktır.

Üreticiler de bunun akıllıca olduğunun farkına varmış oldukları için önlemek adına türlü türlü önlemler alırlar.

Öncelikle gözünüzü korkutmak için; "bakın doldurursanız, yazıcınız bozulur, sonra karışmayız" derler. Oysa zaten, 2-3 takım kartuş aldığınızda yazıcınıza verdiğiniz kadar parayı üreticiye boca etmiş olursunuz.

İşe, doldurulabilir kartuşu olan bir yazıcı almakla başlayabilirsiniz. Yazıcının doldurulup doldurulmadığı konusunda en güvenilmez bilgiyi teknolojik ürün satan büyük yerlerdeki tezgahtarlardan alabilirsiniz. Dolayısıyla en iyisi bunu yaparken İnternet'ten araştırmaktır.

Evde kullanıyorsanız gerekmez ama çok yoğun çıktı alacaksanız bitmeyen-doldurulabilir kartuşları tercih edin.

Bu sistemler direkt yazıcıya takılıp kolayca doluyor.

Eğer evde ya da küçük ofiste çalışıyorsanız kendiniz doldurun mürekkep kartuşlarınızı. Dışarıya fazladan ödeme yapmayın.

Ben http://ekokartus.com/ sitesinde görebileceğiniz set ile bu işe başladım. Kolayca dolum yapabileceğiniz bir seti başka yerlerden de edinebilirsiniz. Ben Migros'tan 19 lira gibi makul bir fiyata almıştım.

Daha sonra miktar olarak daha fazlasını aldığım http://www.kartusmatik.com.tr/ sitesinden alışveriş ettiğimi de belirteyim.

Peki mürekkepler nasıl dolduruluyor?
1- Genellikle şırınga ile mürekkebin üzerindeki etiketi delip doğru delikten iğneyi sokup yavaş yavaş 2-5 cl mürekkebi hafif dışarı taşana kadar doldurmanız yeterli.
2- Tüm renkleri doldurduktan sonra bir kısım mürekkebi kağıt havluya mürekkep çıkış deliklerini öpüştürerek  boşaltın. Böylece fazla mürekkebi atmış ve bazı renklerin deliklerden çıkamaması sorununu çözmüş olursunuz.
3- İlk denemelerde çokça mürekkep oraya buraya damlar. Ne kadar dikkatli olursanız o kadar temiz iş çıkartırsınız.
4- Ekoset'in içinden çıkan CD'de her modelin dolumu ile ilgili görüntüler çok işinize yarayacaktır.

Eğer uygun model yazıcınız varsa doldurulabilir boş kartuşları da satılıyor olabilir. Bazı model kartuşlar üzerilerinde bulunan devreler ile yazma sayısı belli sınıra geldiğinde devre dışı olur. Bunların yerine her çıkarılıp takıldığında sıfırlanan devrelere sahip, doldurulabilir kartuşlar kullanabilirsiniz.

Son söz: Eliniz yüzünüz battıysa en kolay temizlik tek bulaşık süngerinin ovalama tarafına bir iki damla deterjan ile elleriniz kolayca temizler, görenlere rezil olmazsınız.

Dil Bilgisinin Önemi

Her şey İnternet'e dökülmeden önceydi, kağıda basılan yayınlar hala şah, padişah. Dergiler ve online yayınlar editörleri sayesinde imla hatalarını düzeltiyordu. Ne zaman ki sıradan insanlar, sosyal medya ve bloglarında yazılar yayınlamaya başladılar, takke düştü ve kel göründü. Anlaşıldığı kadarıyla büyük çoğunluk "Dil Bilgisi" konusunda o kadar da özenli değil. Dahası, donanımlı değil...

Ayrı yazılması gererken "de-da, ki, mi-mı-mu-mü" gibi ekleri hatalı kullanan kimileri sanal çevrelerinden tepki alıp, silkinip kendilerine geldiler.

Bu şekilde bir durum da ortaya çıktı. İlköğretim ve Lise eğitiminde verilen "Dil Bilgisi" dersleri çok da başarılı değil. Öğretim yapılmış ama eğitim verilememiş. Belki de, Dil Bilgisi derslerinde sadece kitap okunmalı.

Eğer okursanız, bir şekilde dil bilgisi kurallarını da öğrenirsiniz. En iyisi, mevcut derslerin ne derece akılda kaldığı ve hayata uygulanabildiği ölçülüp, gereken düzeltme yapılmalı.

Yazının başındaki görsele bir göz atın. O kadar çok rastlıyoruz ki, bu soru belirten "mi" ekinin bitişik yazılmasına. Oysa ayrı yazılması lazım. Camında böyle ilanlar olan dükkanlara girip sorasım geliyor yahu neden yanlış yazıyorsunuz diye. Bir iki kere de yaptım aslında ama sorun yapısal. Anlamlı sonuç beklemek mümkün değil.

Bunu geçtim, ne doktorlar, mühendisler noktalama işaretlerini nereye koyacaklarını bilmiyorlar. Öyle karmaşık, noktalı virgül (;), tırnak(') falan değil! Noktanın cümlenin sonunda, kelimenin son harfinin bitişiğine konması gerektiğini, bilmiyoruz.

Zaten, birbirimizle bir türlü uygar insanlar gibi anlaşamıyoruz. Yazdıklarımızda da ne ifade ettiğimiz, genelde böyle imla kurallarından dolayı anlaşılmaz oluyor.

Bir Örnek:
Sendemi Brütüs? (Bir cümlede iki hata)

Sen de mi? Brütüs! (Olması gereken)

Gerçi "insan ölmek üzereyken, "de", "mi" ayırır mı hiç" diyeceksiniz ama zaten bunu yazan da Shakespeare  ben değilim. Kendisine sorun isterseniz.

Ben kimseyi ulu orta, hatası ile ilgili uyarmayı doğru bulmuyorum (çok tepem atmazsa!). Aksine olabildiğince doğru ve akıcı yazmaya özen gösteriyorum. Kendi yazdıklarımı da bir kaç kere okuyup düzeltmeden yayınlamıyorum.

Ama ne yalan söyleyeyim, bir çok yazım hatamı da zaman zaman atlıyorum. Yine de güzel ve dil bilgisi kurallarına uygun yazmalı.

Bu da günlüğüme notum olsun.

Cennetten Yer Almak

Cennetten yer almak maddi bir bedel ödeyerek mümkün değildir (organik arama sonuçları ile sayfaya gelenler için kolaylık olsun diye yazdım).

Dolandırıcılar, namuslu milyonlarca para kazanma yolu varken, hem ne kadar zeki olduklarını göstermek, hem de riske girip adrenalin keyfi yaşamak için başkalarını kandırarak bundan genellikle kanun ile yasaklanmış bir gelir elde eden kişilerdir.

İnsanlar en saçma şeylere inanabilirler. Bunlar arasında güncel terimleri kullanan ve bu yolla gelir elde eden kaptı kaçtı düşünce ürünleri de vardır. Mesela bu aralar pek popüler olan "kuantum" ile başlayan ama "Kuantum Mekaniği" ile uzaktan yakından ilgisi olmayan bir takım yanıltıcı bilgilendirmeleri düşünelim.

Bilim gibi gösterilmeye çalışılarak birtakım düşüncelerin bilimsel olarak kanıtlanmış gerçekler gibi gösterilmesi ile cennetten yer satmanın teknik olarak fazla bir farkı yoktur.

Bu tür düşünce kıvılcımı ürünler söz konusu olduğunda, en kolay teşhis: Elle tutulur bir sonucu olup olmadığına bakmaktır. Özetle, "kelin merhemi olsa kendi başına sürer" sözünü hatırlayın. Sadece isteyerek her şey elde edilebilse bu tür düşünceleri anlatanlar bunları size anlatmaya çalışır mı? Evet falcılardan bir farkları yok!

Son söz: Sorgulamaz ve düşünce süzgecinizden geçirmeden her söylenene aldanırsanız, aldatan çok olur!

Bu yazıyı niye yazdım?

http://friendfeed.com/houstonr/1030dd06/cennet-vaadiyle-dolandrclk-yaptlar

http://www.hurriyet.com.tr/gundem/20060871.asp

29 Şubat

29 Şubat 4 senede bir takvime giren münasebetsiz bir gündür. Ama insan günlüğünü bu gün yazmayacak da ne gün yazacak başka?

Öncelikle Sevgili Günlük, bu gün dün başlayan kar yağışı nedeniyle kolu, bacağı kırık bir Ankara'ya uyandık. Yıllardır bu kadar yağmayan kar yüzünden işe gitmek, gelmek ayrı bir eziyet oldu. Olsun yine de beyaz bir sayfa açmak için güzel ve beyaz bir gündü.

Beyaz bir sayfa açtık mı peki? Yok neredeee? Sadece bata çıka karda dolaştık.

Günün yarısı gelince, paydos edip evlere dağıldık ama teknoloji sayesinden yarım klavye çalışmaya devam tabi.

Pinterest'e biraz baktım. Bu aralar yükselen Yeni Medya değeri. Bizim memleketten fazla bir ilgi yok henüz. Bildik sosyal medya müdavimlerini ekledim Friendfeed'den tanıdığım. Sanırım yakında Türkiye'de de patlama yapar.

Feedfloyd yerinde sayıyor. Sanki biri uluslararası, diğeri yurtiçi aynı site gibiler. Fikir, forum siteleri ile aynı aslında ama uygulama görselliği ön plana çıkardığından ve üyelik ile içerik paylaşma kolay olduğundan çılgın bir şekilde yayılma ihtimali olan bir sosyal medya uygulaması gibi geliyor bana. Bu arada Blogger temalarından ikisi neredeyse bu bahsettiğim siteler ile birebir aynı. Bilmiyorum dikkatinizi çekti mi? Sosyal medya denince mangalda kül bırakmayan :)) Google böyle bir fırsatı nasıl da atlamış hayret!

Yeni medya tam gaz yoluna devam, 29 Şubat gününden tüm okuyanlara selam :)

Çeşitli Mikroblog Mesajlarım (3)

"Bi alet yaptım, bilgisayarı 5 dakika çalıştıracak elektrik depoluyor" yerine, "Kesintisiz Güç Kaynağı Ürettim" demek pazarlama becerisidir!

***

Harcadığı enerjinin %80'ini ısıya çeviren ampulü yıllarca ışık kaynağı olarak kabul ettirmek pazarlama başarısıdır!

İyi ve Kötü

Mutlak iyi veya kötü diye bir kavram, bildiğimiz dünyada yoktur!

Yukarıdaki resme bakın. Beyazı boyayıp siyaha çevirmek pek de zor değil. Hem de birbirinden hoş renklerle!

Biz kendimizce kavramları berraklaştırmak için mutlak iyiler ve kötüler uydurmuşuz.

Kötü kurt. Masalda kötüdür de sanki onun karnını taşla doldurup öldüren kırmızı başlıklının avcı arkadaşı ve ninesi çok mu iyidirler?

Ya kötü cadıyı fırında yakan Hansel ile kardeşi Gratel? Çok mu iyiler?

Şirinler'deki Gargamel bile o kadar kötüdür ama en azından bir kedi beslemektedir.

Uyuyan güzeldeki kötü peri bile biraz olsun insaflıdır. Ölüm büyüsü de yapsa bozulamayanını yapmaz.

İdealize ettiğimiz iyi ve kötü kavramları, bize göre siyah beyaz damalı yer döşemesi gibi belirgin olabilir.
Ancak, gerçek böyle değildir. Gerçek belki de hepimizin spektrumdaki ara renklerden biri olmamızdır.

Çeşitli Mikroblog Mesajlarım (2)

Mikro Blog sitelerinde kaybolmasın diye, aklıma esen cümlelere devam ediyorum.

Ailem çok köklüdür. Köklerimiz Adem ile Havva'ya kadar uzanır. ;)

***

Boşa yaşayıp, ölüp gidenlere acıyorum. Geride hiç bir eser bırakmamak, yok olmaktan çok daha kötü. Eser bırakanlar ise hep saygı ve sevgi ile anılacaklar. (Özellikle görsel kullanmadım. İsteyen istediği eser sahibini düşünsün okurken.)

***

Tanıdığını sandığın dostların,
Çifte kaşarlı ısmarlanıp margarinden ibaret tostların,
Hiç yoktan yüceltilen hostların,
Sıkıntısındandır böyle garip postlarım ;)

***

Fausto Papetti dinlemeyeli yıllar olmuş. Tekrar dinleyince neden yıllardır dinlemediğimi anladım :))

***

Alem curator olmuş, boşa özgün içerik aramayın!

***

Kavram ve Özlü Söz Saçmalatmaca

Böyle uyurdu Zerdüş...
The Walking Fat!
Bağcıyı yemek istiyorum üzüm dövmek değil
Ak akçe, KaraGÜL içindir.
Yorgan için pire yakmak.
SAPla Samanı, gelir gider tablosu.
Kedinin başına ne gelirse, curiosity kill the cat.

***

Samsung ST200F

Samsung elektronik konusunda ciddi üretim yapan bir firma. Geçmişte özellikle optik cihazlarda iyisiyle kötüsüyle belli bir yere gelmiş olduğunu da söyleyebiliriz. Özellikle düşük fiyatlı ürünlerinin tüketici tarafından yoğun bir talep gördüğü de bir gerçek. İşte yeni Samsung ST200F fotoğraf makinesi 200 USD fiyatı (yurt dışı) ile çok özelliği makul fiyata sunan bir cihaz gibi görünüyor.

Bu makinenin en önemli özelliği kablosuz ağa bağlanıp onun üzerinden dosya paylaşımı yapabilmesi. Ayrıca bu fotoğraflarınızın İnternet üzerinde yedeklenebilmesi ve saklanması için de kullanılabilen bir özellik. 

Akıllı bir televizyonunuz (Samsung marka) olması halinde fotoğraflarınızı kablosuz ağ üzerinden televizyonda izleyebileceksiniz.

Kamera fena değil. Plastik pil giriş kapağı biraz özensiz üretilmiş izlenimi verse de metal plastik karma gövde fena görünmüyor. Renk seçenekleri de güzel. HD film çekebiliyor 720p. Ful HD çekse daha iyi olurdu tabi. 

Merceği kaliteli. Geniş açılı sayılabilir. 10x yaklaştırması var. Ekranı 3 inch boyutunda. Kontrolleri yalın ve işlevsel. 16 megapiksellik çözünürlüğü iyi. Sensörü 80-3200 ISO değerlerine kadar ulaşıyor. 

Akıllı bir telefonunuz olması halinde (markasını tekrar yazmıyorum :)) onu kablosuz bir vizör ekranı ve makine ile çektiğiniz görüntüleri sosyal medya'da paylaşan bir aygıt olarak kullanmanız da mümkün. 

"Pek yakında piyasaya çıkacak kablosuz başka makineleri beklemek istemiyorum" diyorsanız alınabilecek bir cihaz. Gelecek aydan itibaren yurdumuzda da bulabilirsiniz.

Çeşitli Mikroblog Mesajlarım (Özlü Sözler)

Twitter ve benzeri sosyal medya sitelerine zaman zaman dişe dokunur şeyler yazdığımı düşünüyorum.
Bunları bir arada toplasam en azından kendi kendime arada bakıp "vay be neler yazmışım" derim diye düşündüm. Böylece biriktirmeye başladım bakalım neler birikmiş?

Bir gün esti, Twitter biraz değiştirilse Twilit (Türkçe okuyun!) olsa Tuvaletin kapısında iyi durur her halde dedim. İyi de durdu :)

***

Memleketimde "Düşünen Adam", Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin bahçesindeyken, hala olanlara şaşıran insanlara da ben şaşırıyorum :)))

***

Tamam, bozuk saat hiç bir zaman doğru saati göstermez ama en azından durmuş saat gibi değil, çalışıyor. Demek hala umut var!

***

Maddenin halleri: Katı, sıvı, gaz ve kafanın boş olması.

***

Herkes kendi laneti ile yaşar! (İster inanın, ister inanmayın bu lafı bu kupa sayesinde yumurtladım)

***

Analitik düşünerek iş görebilmeniz doğru işler yaptığınızı göstermeyebilir. Hırsızlar gayet analitik iş görür mesela :))

***

İçi evrensel doğrularla dolu bir metin sadece bir iki yerinde aksıyorsa büyük ihtimalle birileri sizi yanıltmaya çalışıyordur.

***

İnsan sevgisi (hümanizm) "bunlar insan değil!" diyen biri çıkana kadar barış nedenidir.

***

Gidecek bir yeriniz yoksa hızlı yürümeniz gerekmez. Bu durumda yürüme bantları sizin için idealdir. Böylece yollarda trafik sıkışıklığı yapmazsınız!

"Yürüme bandını nerede bulacağız?" diyorsanız parklarda belediyenin koyduğu cimnastik edevatı da olur :)

***

17 TL'ye Bluetooth Kulaklık almak mümkünken, araç kullanırken en az 1000 - 1500 liralık telefonlarla  konuşan ve bunun kendilerine gayet normal geldiği ülke, benim ülkemdir! 

***

Günden güne daha obez olmak kişisel gelişim sayılmaz.

***

Saçınızı Einstein gibi uzattığınız diye kafanızın içinin deha ışığı ile dolmasını beklemek abestir. ;)

***

Dünyaya iyi vakit geçirmek için geldik. Ancak gördük ki önce Dünyanın iyi vakit geçirilecek bir yere çevrilmesi lazım. Böylece, çalış dur...

***

Şimdilik bu kadar, başkaları da olursa yayınlarım.

Düşünen Adam

Bakırköy Ruh ve Sinir hastalıkları hastanesinin bahçesindeki Rodin'in eserinin yeniden yapımı. 

Heykelin oldukça ilginç bir yapım öyküsü var. Dilerseniz şu linkten okuyabilirsiniz.

Bu gün bir şey daha aklıma geldi, bir kez daha şaşırdım.

Öncelikle sosyal medyada paylaştım. Sosyal medyada uzun yazılar okunmadığı için kısaca yazmıştım. Aşağıya da aynen sosyal medyada yayınladığım şekliyle ekliyorum.

Memleketimde "Düşünen Adam", Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin bahçesindeyken, hala olanlara şaşıran insanlara da ben şaşırıyorum :)))

Yaz, yoksa unutursun!

Aklıma bir şey geldi mi, bir yerlere yazmam gerekiyor. Yoksa unutuyorum. Ne bileyim, mesela yolda yürürken 15 dakika falan düşünüp, bulduğum yazı başlığını "bir yere yazmayayım canım, unutmam nasılsa" diye düşünüyorum. Yaklaşık iki saat sonra klavye başına oturduğumda: Tısssss.

Neyse ki, bu durum yeni değil, kendimi bildim bileli bu durum böyledir. 5-6 yaşlarındayken parkta tanıştığım yaşıtlarımla yaşadığım bir durum aynen şöyleydi: Yeni tanıştık, adlarımızı birbirimize söyledik. Az sonra tam yeni arkadaşıma bir şey söyleyeceğim. İşte o an isim falan kalmamıştır aklımda. Seslenirim "arkadaş!" :)

Şimdilerde aynı durum şu şekilde gerçekleşiyor. İş yerine biri iş için ziyarete geliyor. Atıyorum kafadan bize bir şey satmak istiyor ya da bir hizmet vermek çabasında. Tanışıyoruz elimi sıkarken adını söylüyor ben de daha önce söylemediysem benimkini. Eller bırakıldığında karşımdakinin adını genellikle unutmuş oluyorum. Neyse ki kartvizitler var :)

İşin garip tarafı yüzleri hiç unutmam. Gerçi yılların tahribatı sonrasında aklımda kalan halleri ile alakası olmayan tanıdıklar söz konusu olunca bunun da bir işe yaramadığı ortada. İş nedeniyle 2000'li yıllarda tanıştığım Bora isimli bir arkadaş vardır. Geçenlerde kırtasiyede karşılaştık. Ben tanımadım ama o beni tanıdı. Görünüşü o kadar değişmişti ki, karşımdaki uzunca saçlı, yapılı, sakallı, aristokrat görünümlü orta yaşlı adamı tanıyamadım tabi. Ben onu hala 10 sene önceki zayıf, genç, prezantabl hali ile hatırlıyorum zahir. Belki de bu yüzden eski tanıdıklarımı görmekten pek haz etmem. Benim hatırladığım halleri ile ilgileri kalmadığı için. Neyse ki her sabah kendimi aynada görüyorum da aynı etkiyi yapmıyor. Yoksa, ben de yılların aşındırıcı etkisinden payıma düşeni aldım.

Neyse, yazmak, unutma karşısında alınabilecek en iyi önlem gibi görünüyor. Yazmadıklarım kaybolup gidiyor çünkü. Bu blog girişini de bu yüzden yapıyorum.

Hatta yaptım bile :)


Görseli çizerken şu blogdan aşırı esinlendim!