Samsung ST200F

Samsung elektronik konusunda ciddi üretim yapan bir firma. Geçmişte özellikle optik cihazlarda iyisiyle kötüsüyle belli bir yere gelmiş olduğunu da söyleyebiliriz. Özellikle düşük fiyatlı ürünlerinin tüketici tarafından yoğun bir talep gördüğü de bir gerçek. İşte yeni Samsung ST200F fotoğraf makinesi 200 USD fiyatı (yurt dışı) ile çok özelliği makul fiyata sunan bir cihaz gibi görünüyor.

Bu makinenin en önemli özelliği kablosuz ağa bağlanıp onun üzerinden dosya paylaşımı yapabilmesi. Ayrıca bu fotoğraflarınızın İnternet üzerinde yedeklenebilmesi ve saklanması için de kullanılabilen bir özellik. 

Akıllı bir televizyonunuz (Samsung marka) olması halinde fotoğraflarınızı kablosuz ağ üzerinden televizyonda izleyebileceksiniz.

Kamera fena değil. Plastik pil giriş kapağı biraz özensiz üretilmiş izlenimi verse de metal plastik karma gövde fena görünmüyor. Renk seçenekleri de güzel. HD film çekebiliyor 720p. Ful HD çekse daha iyi olurdu tabi. 

Merceği kaliteli. Geniş açılı sayılabilir. 10x yaklaştırması var. Ekranı 3 inch boyutunda. Kontrolleri yalın ve işlevsel. 16 megapiksellik çözünürlüğü iyi. Sensörü 80-3200 ISO değerlerine kadar ulaşıyor. 

Akıllı bir telefonunuz olması halinde (markasını tekrar yazmıyorum :)) onu kablosuz bir vizör ekranı ve makine ile çektiğiniz görüntüleri sosyal medya'da paylaşan bir aygıt olarak kullanmanız da mümkün. 

"Pek yakında piyasaya çıkacak kablosuz başka makineleri beklemek istemiyorum" diyorsanız alınabilecek bir cihaz. Gelecek aydan itibaren yurdumuzda da bulabilirsiniz.

Çeşitli Mikroblog Mesajlarım (Özlü Sözler)

Twitter ve benzeri sosyal medya sitelerine zaman zaman dişe dokunur şeyler yazdığımı düşünüyorum.
Bunları bir arada toplasam en azından kendi kendime arada bakıp "vay be neler yazmışım" derim diye düşündüm. Böylece biriktirmeye başladım bakalım neler birikmiş?

Bir gün esti, Twitter biraz değiştirilse Twilit (Türkçe okuyun!) olsa Tuvaletin kapısında iyi durur her halde dedim. İyi de durdu :)

***

Memleketimde "Düşünen Adam", Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin bahçesindeyken, hala olanlara şaşıran insanlara da ben şaşırıyorum :)))

***

Tamam, bozuk saat hiç bir zaman doğru saati göstermez ama en azından durmuş saat gibi değil, çalışıyor. Demek hala umut var!

***

Maddenin halleri: Katı, sıvı, gaz ve kafanın boş olması.

***

Herkes kendi laneti ile yaşar! (İster inanın, ister inanmayın bu lafı bu kupa sayesinde yumurtladım)

***

Analitik düşünerek iş görebilmeniz doğru işler yaptığınızı göstermeyebilir. Hırsızlar gayet analitik iş görür mesela :))

***

İçi evrensel doğrularla dolu bir metin sadece bir iki yerinde aksıyorsa büyük ihtimalle birileri sizi yanıltmaya çalışıyordur.

***

İnsan sevgisi (hümanizm) "bunlar insan değil!" diyen biri çıkana kadar barış nedenidir.

***

Gidecek bir yeriniz yoksa hızlı yürümeniz gerekmez. Bu durumda yürüme bantları sizin için idealdir. Böylece yollarda trafik sıkışıklığı yapmazsınız!

"Yürüme bandını nerede bulacağız?" diyorsanız parklarda belediyenin koyduğu cimnastik edevatı da olur :)

***

17 TL'ye Bluetooth Kulaklık almak mümkünken, araç kullanırken en az 1000 - 1500 liralık telefonlarla  konuşan ve bunun kendilerine gayet normal geldiği ülke, benim ülkemdir! 

***

Günden güne daha obez olmak kişisel gelişim sayılmaz.

***

Saçınızı Einstein gibi uzattığınız diye kafanızın içinin deha ışığı ile dolmasını beklemek abestir. ;)

***

Dünyaya iyi vakit geçirmek için geldik. Ancak gördük ki önce Dünyanın iyi vakit geçirilecek bir yere çevrilmesi lazım. Böylece, çalış dur...

***

Şimdilik bu kadar, başkaları da olursa yayınlarım.

Düşünen Adam

Bakırköy Ruh ve Sinir hastalıkları hastanesinin bahçesindeki Rodin'in eserinin yeniden yapımı. 

Heykelin oldukça ilginç bir yapım öyküsü var. Dilerseniz şu linkten okuyabilirsiniz.

Bu gün bir şey daha aklıma geldi, bir kez daha şaşırdım.

Öncelikle sosyal medyada paylaştım. Sosyal medyada uzun yazılar okunmadığı için kısaca yazmıştım. Aşağıya da aynen sosyal medyada yayınladığım şekliyle ekliyorum.

Memleketimde "Düşünen Adam", Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin bahçesindeyken, hala olanlara şaşıran insanlara da ben şaşırıyorum :)))

Yaz, yoksa unutursun!

Aklıma bir şey geldi mi, bir yerlere yazmam gerekiyor. Yoksa unutuyorum. Ne bileyim, mesela yolda yürürken 15 dakika falan düşünüp, bulduğum yazı başlığını "bir yere yazmayayım canım, unutmam nasılsa" diye düşünüyorum. Yaklaşık iki saat sonra klavye başına oturduğumda: Tısssss.

Neyse ki, bu durum yeni değil, kendimi bildim bileli bu durum böyledir. 5-6 yaşlarındayken parkta tanıştığım yaşıtlarımla yaşadığım bir durum aynen şöyleydi: Yeni tanıştık, adlarımızı birbirimize söyledik. Az sonra tam yeni arkadaşıma bir şey söyleyeceğim. İşte o an isim falan kalmamıştır aklımda. Seslenirim "arkadaş!" :)

Şimdilerde aynı durum şu şekilde gerçekleşiyor. İş yerine biri iş için ziyarete geliyor. Atıyorum kafadan bize bir şey satmak istiyor ya da bir hizmet vermek çabasında. Tanışıyoruz elimi sıkarken adını söylüyor ben de daha önce söylemediysem benimkini. Eller bırakıldığında karşımdakinin adını genellikle unutmuş oluyorum. Neyse ki kartvizitler var :)

İşin garip tarafı yüzleri hiç unutmam. Gerçi yılların tahribatı sonrasında aklımda kalan halleri ile alakası olmayan tanıdıklar söz konusu olunca bunun da bir işe yaramadığı ortada. İş nedeniyle 2000'li yıllarda tanıştığım Bora isimli bir arkadaş vardır. Geçenlerde kırtasiyede karşılaştık. Ben tanımadım ama o beni tanıdı. Görünüşü o kadar değişmişti ki, karşımdaki uzunca saçlı, yapılı, sakallı, aristokrat görünümlü orta yaşlı adamı tanıyamadım tabi. Ben onu hala 10 sene önceki zayıf, genç, prezantabl hali ile hatırlıyorum zahir. Belki de bu yüzden eski tanıdıklarımı görmekten pek haz etmem. Benim hatırladığım halleri ile ilgileri kalmadığı için. Neyse ki her sabah kendimi aynada görüyorum da aynı etkiyi yapmıyor. Yoksa, ben de yılların aşındırıcı etkisinden payıma düşeni aldım.

Neyse, yazmak, unutma karşısında alınabilecek en iyi önlem gibi görünüyor. Yazmadıklarım kaybolup gidiyor çünkü. Bu blog girişini de bu yüzden yapıyorum.

Hatta yaptım bile :)


Görseli çizerken şu blogdan aşırı esinlendim!