80'li Yılların Müzikleri

80'li yıllar müzik açısından gerçekten çok büyük gelişmelerin yaşandığı bir dönem. Amerikan ve İngiliz belki biraz da Alman ve başka ülkeler ağırlıklı parçalar günümüzde hala dinlenebilir ve keyifliler.

Aslında 70'lı yıllarda parlak bir döneme girileceği belliymiş. Ardından güzel ritimler, güzel sözler gelmiş.

Bu dönemde yaşayanlar bilir. Devlet ve Polis radyoları dışında radyo yok ve televizyon desen yabancı müzik İtalyan şovları (Rafeella Carra) ve Mireille Mathieu'dan ibaret. Radyo'da Sezen Cumhur Ünal ve Aykut Sporel hakim. Kendilerince o dönemde müzik endüstrisindeki havayı yansıtıyorlar. Ama şimdilerde anlıyoruz ki her şeyi tam aksettirememişler. Ama bu onların suçu değil tabi.

Neyse ki şimdilerde Youtube var da zamanda geri gidip 80'lerin video kliplerini seyredebiliyoruz. Bundan yararlanıp kendimce zamanın müziklerinin bir koleksiyonunu Pinterest'te paylaştım.
http://pinterest.com/burcakcubukcu/music-that-i-like/ adresinden ulaşabilirsiniz.

O dönemin özellikle stüdyo'da çekilen ve devşirme seyircilerin sahne çevresinde toplanmış halde o nefis müziklere gayet sakin bir şekilde eşlik edişleri beni benden alır :) Buyrun izleyin nasıl ruhsuz bir seyircinin olduğunu. Sanatçıların morali iyi bozulmamış.

Keyifle dinlediğim 80'li yıların müziklerindeki ince sesli erkeklerin ağırlığı ise şimdilerde fark ettiğim bir husus. Sanırım o dönemde yaratıcılıkları ve yetenekleri öne çıkan ve efemine sanatçılar çokça başarılı olmuşlar. Seslerine sağlık.

Tabi, Sezen Cumhur Ünal'ın Müthiş tercümeleri ve arada yaptığı efsane dil sürcmeleri de unutulur gibi değil. "Pink Floyd ve Arkadaşları", "Belinda Karlisle" (aynen Türkçe okuyun) gibi beni benden alan bombaları. "Çikolata Renkli Şarkıcı" nitelemesi. Ne günlermiş. :))

İyi yıllarmış 80'li yıllar. Değerini bilemedik o ayrı :(

Zamanı Durdurmak

Bilim kurgu dizilerinin ve filmlerinin pek bir moda haline getirdiği zamanı durdurmak mümkün mü? Şüphesiz zamanı istediğimizde durdurabilsek ve durmuş zamanın içerisinde istediğimiz gibi hareket edebilsek, nesnelerin yerini değiştirebilsek, insanların duruşlarını değiştirebilsek pek keyifli olabilirdi. Heroes'un zamana hükmeden karakteri Hero Nakamura bunu yüzünü ıkınır gibi buruşturarak yapabiliyor. Keşke hepimiz için o kadar kolay olsaydı. Click filminde ise Adam Sandler elindeki kumandanın durdurma tuşuna basıp zamanı dondurup çevresindeki insanların ellerini ayaklarını sağa sola çekiştiriyordu. Peşinen söyleyeyim eğer eskaza böyle bir zaman durdurma olayını becerebilirseniz çevrenizdekilerin orasını burasını kurcalamayın! Hatta dokunmayın bile. Zamanın durması pek mümkün olmasa da sizin göreli olarak ışık hızına yaklaşacak bir hızda hareket edebilme yeteneğine sahip olmanız, çevrenizdeki zamanın sizinkine göre daha yavaş akması etkisini yaratabilir. Tabi bu durumda zaman gerçekten size göreli olarak durmuş gibi bir hal almışken nasıl çevrenizdeki havayı soluyabileceğiniz ayrı bir problem. Bu hızda hareket edebilmek için gereken enerjinin büyüklüğünü bir an için göz ardı edelim. Hala kuantum fiziğine tam olarak hakim olamadığımız için bir şekilde bunun mümkün olduğunu varsaysak, ışık hızına yakın bir hızda birine küçük bir fiske atsak bile bu etkinin karşı tarafta ve hatta sizde ne tür bir tepki oluşturabileceğinin deneysel olarak tespit edilmesi tehlikeli olabilir. Olayın masalsı yanı ise çekiciliği yüzünden daha pek çok bilim kurgu esere ilham kaynağı olmaya devam edecek gibi görünüyor. Peki zamanı durdurmak mümkün mü? Belki, hatta zaman kendiliğinden durup, yeniden devam ediyor da olabilir ama zaten biz bunun farkına varamadıktan sonra, bunun ne faydası var ki? Bir ara, ben de bir bilim kurgu denemesi yaparsam bu fikirleri de kullanabilirim sanırım. Sağlıcakla kalın! Bu zaman akışı içinde kalın :)